Vorige week zaterdag met een aantal durfals de gevreesde Utrechtse Heuvelrug bedwongen. Althans, dat was het plan. De Mount Everest onder de Nederlandse Heuvels gaf zich niet zomaar gewonnen en een minimale stuurfout van mijn zijde zou dan ook fatale gevolgen kunnen hebben.
En zo geschiedde. Ondanks een gedegen voorbereiding (fruithapje bij de Texaco 's ochtends vroeg), de alom aanwezige teamspirit (er werd telkens netjes op de gebroeders Slegers gewacht) en het duurzame materieel (frisse lucht in de banden) maakte ik tijdens een afdaling een stuurfout, waardoor ik naast mijn fiets kwam te liggen. Val gebroken met mijn linkerarm, niet meer aan de judolessen van Peter Snijders gedacht, et voila.
Schouder gebroken, 8 weken rust. En da's moeilijk.
NB: Bovenstaande foto is niet van mij, maar heeft wel dezelfde breuk... de kop is van de bovenarm afgebroken.
